Recently, when I had the good fortune to once again see His Holiness the Dalai Lama in Zurich, Switzerland, and hear his nectar-like voice, I felt a mixture of joy and sadness. It was different than when I usually see him in videos or the like. Seeing his face in person, he seemed to have aged significantly, and even hearing him speak, his voice has grown weak. It was so different from how he used to be that I could hardly bear it. His Holiness has used all the strength of his body, speech, and mind for our sake, and when I saw him so physically frail, it was as if the feelings of sorrow and gratitude that filled me were competing with each other.
Given his physical condition and seeming exhaustion, I did not say much but expressed how there is nothing greater that he could do for Buddhism and sentient beings than to live long. I wrote down the other matters I wished to share with him and offered them to him. He spent ten minutes reading them carefully and then spoke about the predictions that he would live to the age of 110, about how his main wish was to go on pilgrimage to Wutai Shan in China, and the importance of preserving, protecting, and spreading the complete teachings of the Foundation vehicle, Mahayana, and tantra, which are like a unique jewel found only in Tibet.
In brief, to see his face and hear his voice gave me a feeling of how rare and precious he is unlike any I have felt before. Moreover, we must accomplish all his wishes for what he would like to accomplish in this lifetime soon; there is no time for delay or distraction.
The difficulties His Holiness has undergone for our sake are beyond comprehension. Considering his current age and physical condition, there is nothing more important for him to do than to rest and take care of his health. All of us, myself and others, must definitely be conscious and heedful of this.
In particular, if His Holiness could return to Tibet in this lifetime and once again set foot on its soil, that alone would fulfill the hopes of all Tibetans, both the living and the departed, and fulfill the guru’s wishes. Thus it is crucial for all of us Tibetan brothers and sisters to cooperate harmoniously in serving His Holiness to fulfill his wishes and, at the very least, to make aspirations and dedications day and night.
Regardless of the region we are from, the religion we follow, or the views or positions we hold, for the benefit of Tibet as a whole, we must do what is important and let go of what is minor—it is important not to mistake gold for brass or to reduce sandalwood to ash before selling it.
Most importantly, I urge everyone to keep in mind that we have such a lama and wish-fulfilling jewel as him and to rouse even greater dedication toward working for the dharma and the welfare of the Tibetan people.
Karmapa Ogyen Trinley Dorje August 28, 2024
—
ད་ལམ་སུད་སིའི་གྲོང་ཁྱེར་ཛུ་རིག་ཏུ་༧སྐྱབས་མགོན་དོན་གྱི་བདག་པོའི་དགྱེས་ཞལ་སླར་ཡང་མཇལ་ནས། གསུང་གི་བདུད་རྩི་མཉན་པའི་སྐལ་བཟང་མངོན་དུ་གྱུར་པས་ཡིད་ལ་དགའ་སྐྱོ་ཟུང་འབྲེལ་གྱི་ཉམས་ཤིག་སྐྱེས། ནམ་རྒྱུན་བརྙན་འཕྲིན་སོགས་ནས་མཇལ་བ་དང་མི་འདྲ་བར་ད་རེས་ཞལ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དངོས་སུ་མཇལ་སྐབས་སྐུ་བགྲེས་ཉམས་ཆེ་ཞིང་། ཐ་ན་ཞལ་འཕྲོས་མཛད་དུས་ཀྱང་གསུང་ཤུགས་ཞན་པ་སོགས་སྔར་དང་གཏན་ནས་མི་འདྲ་བས་བློས་མི་བཟོད་པ་ཆེན་པོ་བྱུང་ཞིང་། ༧མགོན་པོ་གང་གིས་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ཟུངས་སྟོབས་ཡོད་ཚད་ངེད་ཅག་གི་དོན་དུ་བཏང་ནས། ད་ལྟ་སྐུ་ལུས་ཉམ་ཆུང་བ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་དེས་ཡིད་ལ་གདུང་བ་དང་། བཀའ་དྲིན་དྲན་པའི་བསམ་པ་གཉིས་ཕན་ཚུན་འགྲན་པ་བཞིན་དུ་སྐྱེ་བ་ཞིག་བྱུང་།
སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་གནས་སྟངས་དང་། སྐུ་ཐང་ཆད་པའི་ཉམས་འགྱུར་དེས་གཞན་མང་པོ་ཞིག་ངག་ནས་མ་ཐོན་ཀྱང་། བསྟན་དང་འགྲོ་བའི་དོན་དུ་སྐུ་ཚེ་ཞབས་པད་བརྟན་རྒྱུ་ལས་ལྷག་པའི་དོན་ཞིག་མེད་ལུགས་ཞུས་ཤིང་། གཞན་ཞུ་བའི་རིགས་ཐམས་ཅད་ཡིག་ཐོག་ཏུ་བྲིས་ནས་ཕུལ་བ་ལ་སྐར་མ་བཅུ་ཙམ་རིང་གཟིགས་རྟོག་ཞིབ་མོ་མཛད་ནས། ༧མགོན་པོ་གང་ཉིད་དགུང་ལོ་བརྒྱ་དང་བཅུ་གྲངས་བཞུགས་རྒྱུའི་ལུང་བསྟན་ཡོད་ཚུལ་དང་། ཐུགས་བཞེད་གཙོ་བོ་རྒྱ་ནག་རི་བོ་རྩེ་ལྔར་གནས་སྐོར་ལ་ཕེབས་རྒྱུ་དང་། ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་སྔགས་དང་བཅས་པའི་བསྟན་པ་ཆ་ཚང་བ་འདི་འདྲ་བོད་གངས་ཅན་ལྗོངས་ལས་གཞན་ལ་མེད་པའི་ཁྱད་ནོར་ཡིན་པས། དེ་ཉིད་འཛིན་སྐྱོང་སྤེལ་གསུམ་བྱ་རྒྱུ་གལ་ཆེར་མཛད་ལུགས་ཀྱི་བཀའ་ཕེབས།
མདོར་ན་ད་རེས་ཞལ་མཇལ་བ་དང་། གསུང་ཐོས་པ་དེས་སེམས་ལ་དཀོན་པའི་འདུ་ཤེས་སྔར་དང་མི་འདྲ་བ་ཞིག་སྐྱེས་པར་མ་ཟད།༧སྐྱབས་མཆོག་གང་གིས་སྐུ་ཚེ་འདིར་ཐུགས་ལ་ཅི་བཞེད་པའི་དགོངས་པ་མཐའ་དག་འཕྲལ་དང་མྱུར་དུ་སྒྲུབ་དགོས་པ་ལས། ཕྱིར་བཤོལ་དང་ལྷོད་གཡེང་བྱེད་པའི་དུས་ཚོད་མེད་པ་ལྟ་བུ་ཞིག་མཇལ།
༧མགོན་པོ་གང་གིས་བདག་ཅག་གི་དོན་དུ་སྐུ་ངལ་འོ་བརྒྱལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་མཛད་ཟིན་ཅིང་། ད་ནི་སྐུ་ནའི་བབས་དང་། སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་གནས་སྟངས་སོགས་ལ་གཞིགས་ན་སྐུ་ངལ་གསོ་རྒྱུ་དང་། སྐུའི་འཕྲོད་གཞེས་གནང་རྒྱུ་ལས་ལྷག་པའི་དོན་ཆེན་ཞིག་མེད་པས། དེ་ལ་རང་གཞན་ཚང་མས་བསམ་ཤེས་དང་དོ་ཁུར་ངེས་པར་མཛད་དགོས་པར་འདུག །
ལྷག་པར་༧མགོན་པོ་གང་ཉིད་སྐུ་འཚོ་ཞིང་གཞེས་པ་འདིའི་རིང་ལ་ཕ་ཡུལ་གངས་ཅན་གྱི་ལྗོངས་སུ་ཆིབས་ཞལ་བསྒྱུར་ནས། ཞབས་སེན་ས་ལ་རེག་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་གཞིས་ལུས་བོད་མི་ཤི་གསོན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རེ་བ་རྫོགས་ཤིང་། བླ་མའི་ཐུགས་དགོངས་འགྲུབ་པ་ཞིག་འོང་བར་འདུག་པས། རང་རིགས་ཕུ་ནུ་མིང་སྲིང་ཐམས་ཅད་ནས་མཐུན་ལམ་དཀར་འཇམ་ཡུག་གཅིག་གིས་༧རྒྱལ་བའི་དགོངས་པ་མྱུར་དུ་འགྲུབ་པའི་མཐུན་འགྱུར་གྱི་ཞབས་འདེགས་དང་། ཐ་ན་བསྔོ་བ་སྨོན་ལམ་ཚུན་ཆད་ཉིན་མཚན་ལྟོས་མེད་དུ་འདེབས་དགོས་པའི་དུས་གལ་པོ་ཆེ་ལ་སླེབས་འདུག །
ཆོལ་ཁ་ག་གེ་མོ། ཆོས་ལུགས་ཆེ་གེ་མོ། ལྟ་བ་དང་ལངས་ཕྱོགས་ཉོག་གེ་མོ་སོགས་ཅི་ཡིན་ཀྱང་རུང་། བོད་སྤྱི་ཡི་ཕན་བདེའི་དོན་དུ་ཆེ་བཞག་ཆུང་བསྐྱུར་མཛད་དེ། གསེར་དང་ར་གན་མ་ནོར་བ། ཙནྡ་ཐལ་བར་བཟོས་ནས་མ་འཚོང་བ་ཞིག་གལ་ཆེ་བར་འདུག །
གཙོ་བོ་བླ་མ་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་འདི་ལྟ་བུ་ཡོད་པ་ཐུགས་ལ་བཞག་ནས་བསྟན་པའི་སྤྱི་དོན་དང། བོད་མིའི་བདེ་དོན་ལ་གདུང་ཤུགས་ཆེར་བསྐྱེད་མཛད་པར་ཞུ་ཞེས་ངག་ནས་ཐལ་ལོ། །
ཀརྨ་པ་ཨོ་རྒྱན་ཕྲིན་ལས་རྡོ་རྗེས། སྤྱི་ལོ་ ༢༠༢༤ ཟླ་ ༨ ཚེས་ ༢༨ ལ་ཕུལ།
